An additive theory of the zeros of the Riemann zeta function
نویسندگان
چکیده
منابع مشابه
Simple Zeros of the Riemann Zeta-function
Assuming the Riemann Hypothesis, Montgomery and Taylor showed that at least 67.25% of the zeros of the Riemann zeta-function are simple. Using Montgomery and Taylor's argument together with an elementary combinatorial argument, we prove that assuming the Riemann Hypothesis at least 67.275% of the zeros are simple.
متن کاملthe analysis of the role of the speech acts theory in translating and dubbing hollywood films
از محوری ترین اثراتی که یک فیلم سینمایی ایجاد می کند دیالوگ هایی است که هنرپیش گان فیلم میگویند. به زعم یک فیلم ساز, یک شیوه متأثر نمودن مخاطب از اثر منظوره نیروی گفتارهای گوینده, مثل نیروی عاطفی, ترس آور, غم انگیز, هیجان انگیز و غیره, است. این مطالعه به بررسی این مسأله مبادرت کرده است که آیا نیروی فراگفتاری هنرپیش گان به مثابه ی اعمال گفتاری در پنج فیلم هالیوودی در نسخه های دوبله شده باز تولید...
15 صفحه اولDistribution of the zeros of the Riemann Zeta function
One of the most celebrated problem of mathematics is the Riemann hypothesis which states that all the non trivial zeros of the Zeta-function lie on the critical line <(s) = 1/2. Even if this famous problem is unsolved for so long, a lot of things are known about the zeros of ζ(s) and we expose here the most classical related results : all the non trivial zeros lie in the critical strip, the num...
متن کاملLarge Gaps between the Zeros of the Riemann Zeta Function
If the Riemann hypothesis (RH) is true then the non-trivial zeros of the Riemann zeta function, ζ(s), satisfy 1/2+iγn with γn ∈ R. Riemann noted that the argument principle implies that number of zeros of ζ(s) in the box with vertices 0, 1, 1 + iT, and iT is N(T ) ∼ (T/2π) log (T/2πe). This implies that on average (γn+1 − γn) ≈ 2π/ log γn and hence the average spacing of the sequence γ̂n = γn lo...
متن کاملHamiltonian for the Zeros of the Riemann Zeta Function.
A Hamiltonian operator H[over ^] is constructed with the property that if the eigenfunctions obey a suitable boundary condition, then the associated eigenvalues correspond to the nontrivial zeros of the Riemann zeta function. The classical limit of H[over ^] is 2xp, which is consistent with the Berry-Keating conjecture. While H[over ^] is not Hermitian in the conventional sense, iH[over ^] is P...
متن کاملذخیره در منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ژورنال
عنوان ژورنال: Proceedings of the Japan Academy, Series A, Mathematical Sciences
سال: 1990
ISSN: 0386-2194
DOI: 10.3792/pjaa.66.105